Ik vind Brussel een fijne stad. Aangenaam, sfeervol en mooi op zijn eigen unieke manier. Ik kom o.a. het schitterend mooie historisch plein graag bekijken. Als ik daar naar toe wil gaan kan ik er onder de twee uren geraken vanaf waar ik woon. Daarnaast moet ik er ook wel geregeld eens zijn als ik vanaf België doorreis, want Brussel is natuurlijk één van de centrale punten in Europa net zoals Wenen, bijvoorbeeld.
Nu is er iets dat ik altijd doe als ik in Brussel ben: ik wil witte chocolademousse eten! De Belgen hebben een hoop lekkernijen waar ik wel jaloers op word. Zoals de wafels en cuberdons, maar verdraaid nog aan toe wat is Belgische chocolademousse toch heerlijk! Ik kan deze smaak maar met moeite uitleggen. Het smaakt zo fris, romig en speciaal. Deze mousse hier op de afbeelding is te koop bij de Delhaize supermarkt in kleine kuipjes. Het is gekoeld en makkelijk als tussendoortje te nuttigen. Zorg er wel voor dat je een plastiek lepeltje bij je hebt. Dat ik het gewoon in de supermarkt haal wil niet meteen zeggen dat de inhoud inferieur is. Dat Belgische vlaggetje is voor mij al een kwaliteitskeurmerk en er zitten op de bovenste laag van die kleine schilfertjes met chocolade: alsof alleen de Belgen dit zo kunnen maken!
Op een van de vele dagen dat ik in Brussel was, was ik vrolijk gezind en koos aardig wat producten om af te rekenen. Onder de boodschappen zat natuurlijk de witte chocolademousse. We rekenen af en zien op het leesvenster dat het totale bedrag 20.01 is. We leggen een briefje van twintig euro op de toonbank en we zeggen mercikes terwijl we weg lopen. STOP!!! Die ene cent ook betalen!!! Ik kijk een beetje raar op en besef weer dat in enkele landen zoals bij ons de cent is afgeschaft, maar in België worden die nog als betaalmiddel gebruikt. Ik wil de jongeman achter de kassa vertellen dat zijn baas van die ene cent niet arm zal worden.. maar ja..Nederlands verstaat hij niet! Ook Engels verstond hij niet, alleen Frans. En mijn kennis van de Franse taal gaat terug naar de brugklas van jaren geleden. Behalve bonjour en een paar basiswoorden snap ik er niets van. Zelfs als ik Frans probeer voor te lezen begrijpen Fransen me niet, omdat de uitspraak kennelijk erg krom was.
Ze moesten en zouden die één cent krijgen, zelfs toen ik zei dat ik alleen nog een biljet van vijftig euro op zak had. Okay, de aanhouder wint, dus ik betaal met 50 EUR en krijg 29,99 terug.. tss wat is dat nou?
Je zou toch verwachten dat men in Brussel twee-talig is. Dat was de afspraak in het Brusselsse gewest, het ligt nota bene nog wel in Vlaanderen. Bijna iedereen lijkt er Frans te spreken, met uitzondering van de forensen die in het financiele district werken en enkele medewerkers bij de Belgische Spoorwegen in Brussel. Er was zelfs een keer dat ik de bus zocht naar Brussels Airport Zaventem. Dit is een heel gedoe dat ik je beter kan ontraden. Wanneer jullie van Brussel naar de luchthaven moeten dan kun je beter de trein nemen. Ik heb me een ongeluk gezocht, vooral ook omdat men daar (bij station Schuman) bezig was met verbouwing en elke keer als ik iemand aansprak konden ze totaal geen Nederlands of Engels!! Dus dan vind ik dit wel weer leuk: na de tiende voorbijganger staande te houden reageerde er één persoon eindelijk op mijn vraag of hij Engels kon spreken! Hoera! Do you speak English sir? Yes. Would you mind telling me where I can find the airport bus stop please? Sorry, I can't help you. I a am tourist. Hahaha... zo dan.
Nog een leuke is deze. Toen ik voor de allereerste keer naar Brussel ging wilde ik meteen het Atomium zien. Daarvoor moest ik eerst rondvragen hoe ik er moest komen. Ik vroeg het aan een Brusselaar die alleen Frans sprak. Het klonk zo gek dat ik er zelfs niet uitkwam met informatie op papier. Ik moest dus eerst naar metrostation Bourse.. okay dat kon ik nog volgen.. maar dan naar Roi Baudouin? Ik wist wel wat roi was, maar de rest sneed geen hout. Ik heb zelfs nog op de plattegrond gekeken in de metro, maar ik zag die naam nergens staan. Uiteindelijk wist ik wel hoe ik er moest komen en bleek het metrostation koning Boudewijn te heten. Ja, dan snap ik het! Wat een merkwaardige vertaling, maar zou een nederlandstalige naam een Franse vertaling moeten krijgen? En net zoals toen ik Anwerpen voor het eerst in het Frans hoorde. Anvers? Echt waar? Ik heb dit verhaal zelfs nog een keer proberen te vertellen aan een Fransman, in het Engels dus, en ik spreek op een of andere manier bourse verkeerd uit. Boers? Boerse! Boerssss!!! Ten einde raad heb ik bourse maar op papier geschreven en het hem laten zien. Hier, zie je nu wat ik bedoel?? Zeg die Fransman ineens: ooh je bedoelt Boerzze of zoiets.. pffftt.. ik bedoel maar. Frans en mijn tong.. ze gaan niet samen, maar al spreekt in Brussel iedereen Frans.. ik zal deze fijne blijven bezoeken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten